
Toen Guust van Beek uit Zundert de kans kreeg om via WVS bij de gemeente Rucphen te gaan werken raadden veel mensen in zijn omgeving hem dit af. Dit werk zou niet zonder risico’s zijn, met name het werken voor de Schuldhulpverlening. Hij besloot zich niets aan te trekken van die waarschuwingen en er voor te gaan. En dat betekende een hele bijzondere ommezwaai in zijn leven.
Guust heeft het niet gemakkelijk gehad. Privé ging het hem niet altijd voor de wind. Op zijn werk voelde hij zich ondergewaardeerd. Hij was via WVS gedetacheerd bij een thuiszorgorganisatie als planner. “Ik kreeg veel minder betaald en minder vrije dagen dan de planners die in dienst waren. Als het uitkwam hoorde je erbij en als het minder goed uitkwam zeiden ze “ja maar jij bent van WVS”, dat deed soms pijn”. Hij zou bij de organisatie in dienst treden maar dat ging op het laatste nippertje niet door. Achteraf bleek dat zijn redding want niet veel later kwam de organisatie in zwaar weer terecht waardoor veel mensen werden ontslagen.
Uitzichtloze situatie
De situatie frustreerde hem en maakte hem onzeker. Die gevoelens kon hij niet kwijt bij zijn vrouw. Hij zat opgesloten in een moeilijk huwelijk. “Omdat wij kinderloos bleven had dat zoveel impact op haar dat ze er geestelijk compleet aan onderdoor ging. Ik kon zo weinig voor haar betekenen. Ik voelde me machteloos, was helemaal kapot. Ze belandde in een gezinsvervangend tehuis. Dat tehuis stond naast mijn werkplek. Vaak liep ze dan binnen. Dan was ze verdrietig en vroeg ze of ze onze hond nog eens mocht zien. Hartverscheurend. Ik vond het zó moeilijk om te beseffen dat dit huwelijk geen toekomst had. Ik wilde dat niet zomaar loslaten.” Uiteindelijk kwam er een einde aan deze situatie omdat Guust, inmiddels helemaal uitgeput, de knoop doorhakte. “Ik heb er voor gezorgd dat ze het financieel goed had. Dat was het enige wat ik nog voor haar kon doen”.
Schuldhulpverlening
In 2013 kwam de detachering bij de gemeente Rucphen ter sprake. Door vrienden en familie werd hem dit afgeraden. Maar hij zette door. Hij wilde het zelf ervaren en niet op de (voor)oordelen van anderen afgaan. “Daar heb ik geen moment spijt van gehad. In dit werk heb ik naast WMO en Jeugdzorg te maken met mensen die in een schuldhulpverleningstraject zitten. Deze mensen zitten vaak diep in de ellende. Dat kan mensen onvoorspelbaar maken en dat vond mijn omgeving eng. Ik ervaar dat niet zo. Het sociale aspect van mijn werk boeit me. Ik vind het fijn dat ik iets voor mensen kan betekenen. Ik ben nog nooit bang geweest tijdens mijn werk. Ik kan snel inschatten wat voor persoon ik voor me heb. Mijn mensenkennis laat me nooit in de steek.”
Nieuwe liefde
Er kwam een nieuwe liefde in zijn leven. Een vrouw met wie hij veel raakvlakken heeft. Zij werkt in de thuiszorg. “We kunnen bij elkaar terecht en we vullen elkaar aan. We snappen elkaar als het gaat om de complexiteit in het werk. Samen genieten we van het leven. Vaak trekken we er met de hond op uit. Dat zijn heerlijke vakanties en gezellige dagjes uit.” Guust zat steeds lekkerder in zijn vel. De enige droom die hij nu nog wilde verwezenlijken was een vast dienstverband op de plek waar hij via WVS gedetacheerd was.
Waardering
Die kans deed zich voor in 2016. Er was een vacature bij de gemeente Rucphen. “Mij werd gezegd dat ik in aanmerking kwam voor deze baan. Er was geen sprake van een proeftijd of een contract voor bepaalde tijd omdat ik hier via WVS al 3 jaar naar volle tevredenheid werk. Dat vond ik een groot compliment”. Zijn droom kwam uit: hij werd meteen in vaste dienst aangenomen. ”Ik ben trots op mijn werk en op mijn werkgever. Hier voel ik me enorm gewaardeerd. Dit is waar ik al die jaren hard voor heb gewerkt”. Guust heeft het altijd belangrijk gevonden om zichzelf te profileren. “Ik heb nooit gedacht het zal mijn tijd wel duren. Ik ging zelf actief aan de slag. En zie wat het mij heeft gebracht. Ik ben door diepe dalen gegaan en daar sterker uitgekomen. Ik heb nu een geweldige vrouw, een fijne baan en leuke hobby’s. Ik ben een gelukkig mens.”
Guust een indrukwekkend verhaal. Ik hoop dat je je geluk gevonden hebt. Gemeente Rucphen is altijd een goede wetgever geweest. Geniet het ga je goed.
Guust,
We werken samen en werkten nauw samen, het is en was heel goed Samenwerken met jou!
Heel fijn om dit open hartverwarmend verhaal te lezen, ik gun je alle goeds en geluk zakelijk en privé. Je hebt het (zelf) dik verdiend!
Hartelijke groetjes
Corry