Ik durf het nu hardop te zeggen: wij zijn een leerwerkbedrijf

Als je me vraagt hoe het afgelopen jaar is gegaan, dan is het eerste woord dat me te binnen schiet: voorbijgevlogen. De tijd gaat gevoelsmatig zo ontzettend hard. En de wereld verandert ook zo snel, wat er in een jaar gebeurt…Maar misschien word ik wel gewoon oud!

Toch heb ik dit jaar anders beleefd dan vorige jaren. Sinds 2015 is WVS bezig met de transformatie van sociale werkvoorziening naar leerwerkbedrijf. Terugkijkend op 2018 durf ik nu te zeggen: wij zijn een leerwerkbedrijf. Natuurlijk, het kan allemaal nog beter. Maar ik ben trots op de basis die er nu staat.

Kanteling

Een groot omslagpunt voor het leerwerkbedrijf kwam met de start van het logistieke traject dit jaar, dat georganiseerd is in het kader van de pilot Sociale Innovatie, een samenwerking met Randstad en het Werkplein Hart van West-Brabant. Met de pilot wisten we slimmer in te spelen op de vraag uit de markt.

Het gericht organiseren van een traject op basis van de vraag van de werkgever was nieuw voor ons. We waren gewend om uit te gaan van de activiteiten die we in huis hadden. Het bleek dus ook wel een uitdaging voor de organisatie om wendbaar genoeg te zijn om snel en flexibel in te kunnen spelen op de kansen in de markt. En dit is juist zo belangrijk voor de toekomstbestendigheid van het bedrijf. Zo zie je maar dat iedereen uitdagingen heeft.

Klaar voor de toekomst

Om ons klaar te stomen voor de toekomst hebben we de zogenoemde Houtskoolschets opgesteld. Hierin hebben we een aantal actiepunten vastgesteld, zowel voor WVS als in de samenwerking met het Werkplein Hart van West-Brabant en de ISD Brabantse Wal. Met acties rondom duurzame inzetbaarheid, LEAN en de bedrijfscultuur van de Houtskoolschets proberen we vernieuwing te brengen in de manier waarop we werken en samenwerken.

De mensen staan voorop

Daarnaast zijn we de mogelijkheden aan het onderzoeken van een samenwerking met private partijen voor onze postbezorgingsdienst en de groenvoorziening. In al dit soort, ook lastige, keuzes staat voorop dat het ervoor moet zorgen dat we meer mensen kunnen plaatsen. Zo bieden we zoveel mogelijk mensen een kans op een baan. En op sommige momenten, zoals bijvoorbeeld bij de ondertekening van de jaarcontracten van vier kandidaten van het traject logistiek, word ik daar weer even aan herinnerd. Wanneer iemand een woordje houdt over dat hij drieënhalf jaar op de bank gezeten en vertelt dat hij zo blij is dat hij nu eindelijk een baan heeft dat hij wel kan huilen. Zulke dingen raken me en doen me beseffen waarvoor we het allemaal doen.

Verlies

Wat me ook heeft aangegrepen is dat ook dit jaar weer te veel mensen vroegtijdig zijn overleden. Soms vlak voor hun pensioen. Tevens bouwt de groep medewerkers vanuit de Wet sociale werkvoorziening af, en op dit moment eigenlijk harder dan we zouden willen. Niet alleen vanwege overlijden, maar bijvoorbeeld ook omdat ze vervroegd moeten uittreden vanwege een WIA. En dat vind ik triest.

Samen kom je verder

Waar ik vrolijk van werd dit jaar, was de intrede van het nieuwe bestuur. Ik denk dat we een bestuur hebben dat elkaar goed kan vinden en met elkaar ook de diepte in willen. Dat vind ik heel erg positief. Ook ben ik blij met hoe de samenwerking nu verloopt met Werkplein Hart van West-Brabant en ISD Brabantse Wal. We zijn dit jaar samen veel constructiever in beweging dan de jaren ervoor en ik heb het idee dat we elkaar steeds beter vinden. We hebben afgesproken dat we een gezamenlijk jaarplan gaan opstellen, zodat we steeds meer opereren als keten.

Tijd

Met deze terugblik op het jaar snap ik ineens waarom het gevoelsmatig zo voorbij gevlogen is. En volgend jaar staan er nog meer mooie dingen op de planning. Daarover vertel ik graag, maar dat bewaar ik voor een volgende blog. Tijd voor vakantie! Ik ga vooral genieten van de extra tijd die ik heb met familie en vrienden.

Ik wens iedereen fijne feestdagen en een gezond 2019!