“Als je iets niet kunt, dan leer je het toch! Dat heb ik mijzelf altijd voor gehouden.” Ronald Helmons ontdekt zijn passie voor hout toen hij in 2003 begon bij de houtafdeling van WVS in Roosendaal. Toen de houtafdeling werd opgeheven, stroomde hij door naar de drukkerij van WVS in Etten-Leur. Nadat ook die afdeling werd gesloten, kwam Ronald in 2016 terecht bij Trappenfabriek Vermeulen. Dat blijkt een gouden greep, want Ronald kan zijn passie voor houtbewerking hier écht helemaal uitleven! Ronald en Thijs vertellen het ontwikkelverhaal van Ronald.
Na zijn overstap naar Trappenfabriek Vermeulen moest Ronald erg wennen aan zijn nieuwe werkomgeving. “Ik stapte uit mijn comfortzone en dat gaf mij de nodige spanningen. Hoe reageren collega’s op mij? Kan ik wel uitvoeren wat van mij gevraagd wordt?” Ronald voelt zich in deze periode erg onzeker. Hij vervolgt: “Ik zat al jaren bij WVS en ik kende iedereen. Dat was wel even anders nu. Ik kende mijn collega’s niet en was nog niet wegwijs in het bedrijf. Ik bleef doorzetten en dacht: kom op Ronald, niet opgeven!” Zijn doorzettingsvermogen heeft succes. Met het verstrijken van de weken voelde hij zich steeds meer thuis op zijn nieuwe werkplek.
Dat snijdt hout
In het begin hield Ronald zich vooral bezig met het schuren en frezen van houten leuningen. Trappenfabriek Vermeulen heeft zowel een houtafdeling als een staalafdeling, maar Ronalds hart ligt toch echt bij de houtafdeling. “Werken met staal vraagt ook een hele andere manier van werken. De afgelopen jaren heb ik geleerd met verschillende CNC- en freesmachines te werken.” Daarnaast blijkt Ronald ook met de heftruck een uitblinker. Het in- en uitladen van vrachtwagens, het verplaatsen van onderdelen; het hoort er allemaal bij. Dit ging natuurlijk niet van de een op de andere dag.
Leerproces
Thijs vertelt ons: “Ronald zul je nooit ‘maar’ een jaar ergens zien werken. Hij is erg loyaal. Hij investeert in de banden met zijn collega’s en je kunt hem eigenlijk overal wegzetten. Je legt Ronald uit wat de bedoeling is en hij doet het precies op de juiste manier. En als hij het niet weet, dan komt hij vragen hoe het wel moet. Je kunt hem eigenlijk alles vragen, een échte alleskunner dus!”
Ronald krijgt veel begeleiding vanuit Trappenfabriek Vermeulen. Daar is hij nog steeds hartstikke blij mee. “Op dit moment heb ik veel minder begeleiding nodig als eerst en mag én kan ik nu alles zelfstandig uitvoeren. Soms vind ik dat nog wel eens spannend hoor!” knipoogt Ronald. “Het is precisiewerk en werken met zulke grote machines vraagt de nodige concentratie. Gelukkig kan ik na grote inspanningen ook weer minder inspannende taken oppakken. Ik word allround ingezet waardoor geen enkele dag hetzelfde is! Ik werk daarom ook met plezier 5 dagen in de week.”
Stap uit jouw comfortzone
Ronald heeft ook een tip aan anderen: “Reageer een keer op een vacature buiten jouw comfortzone. Gewoon proberen! Als het echt niet lukt, dan gaat het natuurlijk niet. Maar dat je het probeert is belangrijker dan dat je achteraf denkt: had ik het maar gedaan…” Hij voelt zich inmiddels al echt onderdeel van het bedrijf. Het is vaste prik dat hij erbij is op de personeelsfeesten en bij de aankomende jaarlijkse BBQ gaat hij zijn zangtalent weer laten horen. “Ik houd echt van zingen. Ik zing vooral Nederlandstalige liedjes, zoals van Jan Smit en Andre Hazes, en vind het ook leuk om dat te doen bij de BBQ. Een paar jaar geleden heb ik voor het eerst gezongen bij de kerstborrel. Wie had dat ooit gedacht?”