Toen Joran op 18-jarige leeftijd binnenkwam bij WVS, had hij nog geen werkervaring. Wat hij precies wilde doen, wist hij nog niet. Maar één ding wist hij wél zeker: “Ik wilde heel graag aan de slag,” vertelt Joran. “Want als je aan de slag gaat en met mensen omringd bent, houdt dat je scherp.”
En dus begon hij met een open houding aan een ontwikkeltraject bij WVS. Hij kwam stil en onzeker binnen en bewoog zich wat onwennig tussen de andere collega’s. Maar al snel viel hij op bij zijn praktijkbegeleider Christiaan. “Ik zag dat er veel meer in Joran zat dan hij op dat moment durfde te laten zien,” zegt Christiaan. “Hij begon heel afwachtend, maar ik merkte dat hij behoefte had aan vertrouwen en aan een beetje ruimte om te ontdekken wat bij hem past.”
Van twijfel naar trots
In eerste instantie werkte Joran aan assemblageopdrachten. Alleen aan een tafel, tussen collega’s met wie hij nauwelijks contact zocht. “Ik dacht eerst: dit is het gewoon niet voor mij. Alleen maar zitten en hetzelfde doen. Ik miste vrijheid,” vertelt Joran. “Ik wilde me kunnen ontwikkelen en dingen zelfstandig doen.” Dat vertelde hij ook aan Christiaan, en die nam het serieus. “We gingen in gesprek en ik gaf hem meer ruimte om zijn werk op zijn eigen manier in te richten. En wat er toen gebeurde was echt bijzonder,” zegt Christiaan. “Zijn inzicht groeide en daardoor zijn zelfvertrouwen ook. Op een gegeven moment ontdekte hij bij een klantopdracht waarom een serie producten was afgekeurd. Hij wist het probleem te achterhalen én op te lossen. Daardoor konden we het productieverlies voor de klant flink beperken.”
Joran glimlacht. “Dat ik dat zelf had uitgezocht en opgelost, voelde zó goed. Toen wist ik: ik kan dit dus echt.” Naast zijn technische inzicht leerde Joran ook beter omgaan met werkdruk. “Ik merkte dat ik de neiging had om af te haken als het te veel werd. Nu weet ik dat van mezelf. Ik let op mijn balans en geef het aan als het me te veel wordt.”
Groei die je kunt voelen én zien
Christiaan beaamt dat begeleiding net zo belangrijk is als productie. “Zeker bij iemand als Joran. Je moet investeren in de mens, niet alleen in het werk. En dan zie je hoe iemand zich kan ontplooien.” Ook zijn sociale ontwikkeling kreeg een boost. Waar hij eerst afstand hield tot collega’s, is Joran inmiddels een gewaardeerde, communicatieve collega. “Je moet mensen een beetje leren kennen. En jezelf ook,” zegt hij daar zelf over. Een bijzonder moment was toen zijn moeder langskwam op de werkvloer. “Ze was echt trots op me,” vertelt Joran. “Dat ze mijn groei ook kon zien, dat deed me veel.”
Tijd voor een volgende stap?
En nu voelt Joran dat hij toe is aan iets nieuws. Zijn nieuwsgierigheid is gewekt door de afdeling Post & Pakket. “Ik vind het idee dat ik een proces van begin tot eind zelf kan uitvoeren heel aantrekkelijk,” zegt hij. “Sorteren, verpakken, bezorgen. Alles zelf doen, dat lijkt me echt heel leuk.” Christiaan begrijpt dat goed. “Joran is iemand die wil groeien, die zijn verantwoordelijkheid pakt als je hem de ruimte geeft. De afdeling Post & Pakket past daar waarschijnlijk heel goed bij.”
Tot het zover is, blijft Joran elke dag leren. Hij houdt van afwisseling in zijn opdrachten, al blijft dat soms uitdagend. “Soms vind ik het lastig als collega’s – in mijn beleving – niet zo snel werken als ik. Dan denk ik: kom op, schiet op. Maar ik leer ook dat iedereen zijn eigen tempo heeft. En dat is oké.” En als het werk gedaan is? Dan duikt Joran graag in zijn grootste passie: pretparken. “Ik kan er uren over lezen en filmpjes over kijken. Helaas kan ik er niet vaak naartoe, maar als ik ga… dan geniet ik dubbel en dwars.”