Bij WVS geloven we in kansen. De 48-jarige Twan (links op de foto) kan daar over meepraten. Hij werkt nu een jaar bij WVS Schoonmaak; eerst als stagiair, maar sinds 1 april is hij officieel in dienst. “Ik denk niet dat ik bij een regulier bedrijf was aangenomen.”
Ramen wassen
Twan woont bij GGZ WNB in Bergen op Zoom. Over de reden waarom wil hij liever niet uitweiden: “Ik heb wat problemen gehad, maar ik ben nu weer op de goede weg.” Werken is onmisbaar in dat proces, als je het Twan vraagt. “Ik heb jarenlang in de WAO gezeten, nou, dat is ook niet alles. En een hele dag daar binnen zitten, dat schiet toch niet op. Dus ik wilde graag weer aan de slag. Maar wel als glazenwasser!” Het was Twan – van oorsprong glazenwasser – opgevallen dat GGZ WNB er wel eentje kon gebruiken, dus bood hij zichzelf aan. “Ik heb daar een tijdje de ramen gewassen, maar op een gegeven moment zijn ze het gaan uitbesteden, en toen zat ik zonder werk.”
Officieel in dienst
Een van zijn begeleiders heeft vervolgens een gesprek geregeld bij WVS Schoonmaak. En dat pakte positief uit. “Twan is begonnen met een stagetraject,” vertelt voorman Ron Schouwenaars. “Eerst twee halve dagen; inmiddels is dat opgebouwd tot drie hele en draait hij gewoon met de ploeg mee.” Sinds 1 april is hij officieel in dienst. “Ik zit eraan te denken om er nog een dagje achteraan te plakken, want het gaat heel goed,” zegt een tevreden Twan. Glasbewassing is echt zijn ding. “Het is afwisselend en zelfstandig werk. Ik vind het leuk om te doen en ik kan het goed.”
Meer dan geld
Ron blikt terug: “Ik zie een duidelijke stijgende lijn bij Twan. Hij is spraakzamer en vrolijker geworden. En hij heeft het steeds meer naar z’n zin. Als Twan ‘s morgens de bus binnenkomt, geeft hij me een boks. Dat vind ik leuk, want het creëert een band.” Twan vult aan: “Ik ben niet zo van het praten, maar ik voel me inderdaad meer op mijn gemak. Ik heb plezier in het werk en ik maak me nuttig. En ik ga er financieel op vooruit, dat is natuurlijk ook niet onbelangrijk!” Werk is voor hem meer dan geld in het laatje brengen. “Toen ik hier nog stageliep, kreeg ik maar 1 euro per uur. Naast mijn uitkering natuurlijk. Mensen in mijn omgeving zeiden: daar kom ik mijn bed niet voor uit. Maar ik zei: en ik doe het toch. Want ik weet wat níét werken voor gevolgen kan hebben.”
Tilburg
Dat Twan het fijn vindt om te werken, is Ron niet ontgaan. “Je hebt ook mensen die alleen een baan hebben om geld te verdienen en blij zijn als de werkdag er weer opzit. Dat is bij Twan niet zo, dat merk ik gewoon. En hij leert steeds meer. Op de ladder is hij erg goed.” Uitgeleerd is Twan nog niet: “Ik zou mijn hoogwerker-certificaat wel willen halen. Maar misschien is het niet zo handig om die cursus bij WVS te doen.” Hij vervolgt: “Als alles goed blijft gaan, dan mag ik binnen nu en een halfjaar waarschijnlijk op mezelf gaan wonen. En dan ga ik terug naar Tilburg.” Daar liggen zijn roots. Zijn familie, vrienden, kennissen wonen er; een sociaal netwerk dat Twan in Bergen op Zoom mist. “Hier kan ik niet kiezen met wie ik woon of omga. Maar ik ben pas verhuisd naar een andere afdeling en heb nu meer vrijheden. Voorheen mocht ik maar één keer per maand op verlof, nu mag ik iedere week naar Tilburg.” Hij verblijft dan bij zijn broer. “Onze ouders zijn lang geleden overleden. We hebben een hele goede band.”
Respect
Totdat het zover is, zit hij prima bij WVS Schoonmaak. “Ik ben blij met Ron als voorman en ik kan het goed vinden met mijn collega’s,” aldus Twan. “Ze respecteren me. Ik krijg geen vervelende opmerkingen en er wordt niet achter mijn rug om gepraat. Ik kan hier over alles praten zonder dat ik word veroordeeld.” Ron besluit: “Hij heeft een vervelend verleden, maar dat is hij nu aan het herstellen. WVS heeft hem die mogelijkheid geboden. Het blijft natuurlijk hard werken, maar in mijn ogen is hij al aardig op de rails. Iets wat ik natuurlijk graag zie, want het betekent dat ik iets bijdraag aan deze wereld.” En Twan is daar maar al te blij mee. “Het is mooi dat WVS me deze kans heeft gegeven, ondanks mijn geschiedenis. Ik denk niet dat ik bij een regulier bedrijf was aangenomen.” Plannen voor de toekomst heeft hij genoeg. Naast terug naar Tilburg en op zichzelf wonen, wil hij ook een eigen autootje. “Én een leuke relatie,” lacht de vrijgezel. “En uiteindelijk wil ik graag bij een reguliere werkgever aan de slag.”