Zowat iedereen met een verstopt riool van de Zeeuwse kust tot aan Waalwijk roept uiteindelijk de hulp van Manuel Swevels in. Sinds een jaar is de jonge rioolmonteur namelijk soms wel 6 dagen per week met zijn gele werkbus onderweg om mensen in ‘hoge nood’ te helpen. De switch van zijn job als stratenmaker naar een gedetacheerde werkplek bij Van der Velden Rioleringsbeheer bleek een gouden greep: “Je komt elke dag andere problemen tegen die je moet oplossen. Die afwisseling maakt het leuk!”
Na 12 jaar ervaring als stratenmaker ontdekt Manuel dat het tijd is om zijn horizon te verbreden. Met een groeiend jong gezin om voor te zorgen en ambities om nog meer uit zichzelf te halen, gaat hij samen met zijn detacheringsconsulent van WVS op zoek naar een nieuwe uitdaging. In eerste instantie werkt hij een tijdje bij een grote aannemerij, maar vindt daar niet helemaal zijn draai. “En toen hoorde ik via via dat ze mensen zochten bij Van der Velden. Heel wat anders, maar dat leek me juist wel wat,” vertelt de zelfbenoemd ‘riooloog’. “Het is hartstikke belangrijk werk, dus het verdient wel een sexy naam toch?” knipoogt Manuel.
Wat kan wél
Met zijn detacheringsconsulent bereidt hij vervolgens de sollicitatie voor en eind 2020 maakt Manuel voor het eerst kennis met zijn huidige leidinggevende en vestigingsmanager Pierre van Berkel. “Ik vond het stoer dat hij zelf contact zocht. Dat was meteen een pluspunt,” licht Pierre toe. Voor Van der Velden was de detacheringsconstructie ideaal; een laagdrempelige manier om te kijken of werkgever en werknemer echt bij elkaar passen en het voordeel van wat extra ondersteuning en begeleiding. “Ik wist helemaal niet dat WVS ook mensen detacheert. Het zal misschien niet bij elke werkgever passen, maar ik vind het belangrijk dat we kijken naar wat wél kan bij onze medewerkers. Iemand die wil leren, werk ziet en van aanpakken weet… Dat is het belangrijkste.”
In de leer
Manuels ervaring met bestrating en grondwerk kwam zeker van pas, maar toch moest hij in zijn nieuwe functie weer helemaal onderaan beginnen: “Alles was nieuw, joh! Ik wist nog niks. Eerst ging ik met een ontstoppingsmonteur mee langs klanten om te leren wat er zoal voorkomt. En daarna mocht ik meekijken met een van onze camera-inspecteurs. Die gaat met een camera de leidingen in om te ontdekken waar het probleem zit. Gaaf om te zien!” Uiteindelijk loopt hij ook nog met een collega-rioolmonteur mee en maakt hij in zijn eerste jaar vooral veel eigen meters. “Ze moeten zelf op pad en problemen oplossen. Daar leer je het meest van. En als ze er even niet uitkomen bellen ze een collega met wat vragen. We hebben het vak allemaal een keer moeten leren en staan altijd voor elkaar klaar,” vertelt leidinggevende Pierre.
Trots op pad
Inmiddels rijdt Manuel zelfstandig met zijn werkbus vol met gereedschap, buizen en slangen van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat van klus naar klus: “Ik begin om 06.00 uur bij ons op de zaak met een bakkie koffie met collega’s en zorg dan dat ik om 07.30 uur bij mijn eerste klant ben. Tussendoor eet ik een lekker broodje bij een tankstation en als ik geluk heb ben ik na 6 tot 10 klussen rond 17.00 uur klaar. Maar meestal red ik dat niet en rijd ik later op de avond pas naar huis. Het werk moet toch af, hè? Je kunt mensen niet met een verstopt toilet laten zitten.” Zijn werkdagen zijn flink aanpoten geblazen, maar Manuel is blij met de vrijheid en het vertrouwen van zijn nieuwe werkgever: “Toch stoer, zo’n eigen bus om mee rond te rijden?”
One of the guys
In een jaar tijd kwam de kersverse riooloog al van alles tegen tijdens zijn werk: “Ik ben gelukkig nergens vies van, maar ik snap niet waarom mensen alles maar in hun toilet gooien. Bierflesjes, kattengrit en zelfs een minikerstboom kwam ik tegen in een rioolpijp!” Ook ontdekte Manuel de afgelopen maanden wat meer over zichzelf. “Hij is natuurlijk als vakman gegroeid, maar ook als persoon,” merkt Pierre op. “Manuel is veel zelfstandiger geworden en leert steeds beter zijn grenzen te bewaken. Hij is leergierig en een harde werker. We hebben hem niet voor niets een jaarcontract geboden. Per 2022 is hij volwaardig in dienst bij ons. Echt ‘one of the guys’!” Manuel knikt trots en sluit er meteen op aan: “En hopelijk leer ik ooit nog werken met de minigraafmachine, toch? Dat zou ook gaaf zijn.” Die Manuel… Die komt er wel!