Voor het derde jaar op rij liep en fietste het WVS-team tijdens het Roosendaalse initiatief ColSensation de Mont Ventoux op. Een sportieve prestatie met collega’s als eerbetoon aan verloren dierbaren, om een steentje bij te dragen aan kankeronderzoek of als manier om symbolisch een eigen ziekteperiode af te sluiten.
Oefenrondjes
Twintig mannen en vrouwen uit alle lagen en onderdelen van het bedrijf werden woensdag 11 september in het holst van de nacht door ons directieteam uitgezwaaid richting Frankrijk. Met twee busjes en een personenwagen reisden ze hun beklimming op vrijdag de 13e tegemoet. De voorpret begon echter al veel eerder. In het begin van het jaar startten onze sportievelingen met gezamenlijke trainingen. “Elke eerste zaterdag van de maand verzamelden we om 9.00 uur voor een oefenrondje op de fiets of een wandeling. Zo bouwden we het teamgevoel op en kregen we wat kracht in de benen,” vertelt Nicojan Lazeroms. Doordeweeks is hij verantwoordelijk voor ons gemotoriseerde wagenpark, maar de Franse berg beklom hij dapper per fiets. “Die voorbereiding is niet niks. Je probeert te trainen op die beklimming, maar we hebben het met elkaar bijvoorbeeld ook uitgebreid gehad over gezonde voeding.”
Vooral genieten
Ventoux-veteraan en werkleider op een van onze industrieafdelingen Arold van der Muuren reed dit jaar zijn elfde beklimming. “Deze was ter ere van mijn tante. Ze overleed dit jaar aan kanker.” Maar zijn betrokkenheid bij de ziekte, en vooral bij de bestrijding ervan, begon al wat jaartjes eerder. Arold werd ooit zelf getroffen en genas. “Toen ik destijds in de Daniel den Hoedkliniek zat, zag ik zoveel ellende. Daar moest ik wat aan doen.” Waar hij vroeger het liefst zo vaak en snel mogelijk omhoog fietste, nam hij zichzelf dit jaar voor om vooral van de reis naar de top te genieten. “Ik startte niet om 6.00 uur maar om 8.00 uur en heb elk moment bewust meegemaakt. Dat uitzicht op de top is fantastisch, de medaille is leuk, maar het gevoel dat je het met elkaar presteert is de beste beloning.”
Steun van boven
Ook receptioniste Jozé Zuijkerbuijk tekende voor de steile weg omhoog: “Ik hoorde collega’s erover vertellen en ik besloot: dat wil ik ook!” In eerste instantie deed ze eigenlijk vooral mee voor de sportieve uitdaging, maar helaas verloor ze halverwege dit jaar plots haar zus aan kanker. “Tijdens haar ziektebed heb ik tegen haar gezegd: ‘Voor jou ga ik die berg op.’” Het stimuleerde Jozé om goed te trainen en haar fysieke uitdagingen te overwinnen. “Het is een wonder dat ik zonder pijn naar de top heb kunnen lopen. Het voelt alsof mijn zus me vanaf boven heeft gesteund.”
Ontwikkeling
Naast de inspanning om de Mont Ventoux te boven te komen, vraagt zo’n sportief avontuur ook om zorgvuldige ondersteuning van onze mensen. Zo zijn er deelnemers die bijvoorbeeld voor het eerst zelfstandig naar het buitenland reizen en daar extra hulp bij nodig hebben. Of iemand die als een speer zelfstandig naar boven fietst, maar wel de begeleiding van een groep medefietsers nodig heeft om weer veilig zijn weg naar beneden te vinden. “Je ziet mensen tijdens zo’n reis groeien; zelfstandiger worden, zichzelf verbazen over wat ze eigenlijk allemaal wél kunnen. En dat is een mooi signaal om af te geven aan elkaar en de wereld!” pleit kartrekker Adrienne Ogier.
Lobby en verbinding
Maar met alleen spierkracht en mentale wil komen we er niet. De WVS-collega’s haalden gezamenlijk ruim 16.000 euro op voor KWF Kankerbestrijding. In de aanloopmaanden naar de beklimming werden bingo’s georganiseerd, lootjes verkocht en bij familie, vrienden en vreemden gelobbyd alsof het een lieve lust is. “We kunnen dit alleen dankzij de gigantische steun en aandacht van al onze sponsors, partners, collega’s en omgeving,” vertelt Adrienne. “Het is zo mooi om te zien dat deze reis, maar ook de voorbereiding erop, zo’n grote groep mensen in het bedrijf verbindt. Alle rangen en standen vervallen, er worden persoonlijke verhalen gedeeld en iedereen steunt elkaar als mens. Een ervaring die nog weken erna voelbaar is.”